اسرار خودارضایی (استشهاء) در دختران و زنان (هرآنچه که باید بدانید)

خودارضایی یا استشهاء در دختران به معنای لمس و تحریک ناحیه ژنیتال و خصوصا قسمت چوچوله و لوب های کوچک است. در طی این فرآیند ، افراد با شدت ها و روش های مختلفی اقدام به خودتحریکی کرده و آن را تا جایی ادامه می دهند که به ارگاسم و آرامش جنسی برسند. ارگاسم در زنان به لرزش و تخلیه منی صورت می گیرد البته لازم به ذکر است که این تخلیه ، بر خلاف مردان ، با جهش همراه نیست.

خودارضایی فارغ از جنسیت فرد ، یک روش طبیعی برای برطرف کردن نیاز جنسی است. با آن که نمی توان این عمل را صرفا خوب یا بد دانست ، اما در بسیاری از ادیان و فرهنگ ها انتظار می رود که افراد تنها از راه روابط جنسی با همسر ، به ارضای نیاز خود بپردازند و کسانی که تمایل به خودارضایی دارند و به آن دست می زنند ، به صورت مخفیانه اقدام کرده و آن را پنهان می کنند‌.

به علاوه در بسیاری از فرهنگ ها که بر پاکدامنی زنان و ذات والای او تاکید بیشتری دارند ، خودارضایی او را امری نادرست دانسته و ارضای این نیاز طبیعی توسط خودارضایی را کاملا مردود می شمارند.

برای مثال در زمان جنگ جهانی دوم که مردان زمانی طولانی را از همسران خود دور می شدند ، لوازمی آهنی ساخته و به کمر بانوان بسته می شد که دقیقا جلوی آلت تناسلی آنان قرار می گرفت تا از خودارضایی آنان جلوگیری نمایند.

عوامل موثر بر خودارضایی در زنان و دختران

خودارضایی به بسیاری از دختران کمک می کند تا آرام شوند و استرس را از بین ببرند. آنها از لذت انجام این کار لذت می برند ، خستگی خود را برطرف کرده و برای مدتی از دنیای واقعی و روزمره فاصله می گیرند. در عین حال ، آنها با این کار دانش بهتری از بدن خود و بهترین راه تحریک جنسی خود کسب می کنند ، که در نهایت نقش مثبتی در رابطه جنسی آنها با شریک زندگی خود دارد. برای بسیاری از دختران ، این عمل ، صرف نظر از شرایط زندگی آنها و با یا بدون رابطه جنسی  ، نوعی لذت جنسی خاص و مستقل تلقی می شود. همچنین ، به دلیل انتخاب آزاد رویاهای جنسی ، آنها می توانند برخی از خواسته های جنسی خود را آنطور که می خواهند تجربه کنند برای مثال خود را در حال رابطه با هنرمند محبوب خود فرض کنند. البته این امر گاها می تواند باعث کاهش تمایل زنان به همسر خود شود.

گاها زنان باردار به سبب ناتوانی در رابطه جنسی با همسر در اواخر دوره بارداری (معمولا یک ماه آخر) ، از خودارضایی برای ارضای نیاز جنسی خود استفاده می کنند.

خودارضایی در دوره قاعدگی نیز ، توسط دختران انجام می شود و گمان می رود که به سبب تعدیل هورمونی در این دوران به کاهش درد عضلانی و بدخلقی های دوره قاعدگی و PMS کمک می کند.

همچنین این روش به سبب آن که از جهت امکان بارداری ، انتقال بیماری های مقاربتی و نیاز به دارو درمانی را به صفر می رساند ، به ساده ترین و بهترین راه ارضای جنسی در میان دختران و زنان مجرد رایج است.

آسیب های ناشی از خودارضایی دختران جوان

محققان می گویند آنورگاسمی یکی از مهمترین عوارض خودارضایی در دختران است. این افراد ممکن است بتوانند نیازهای جنسی خود را در یک دوره خودارضایی برآورده کنند ، اما در آینده رضایت جنسی را از زندگی مشترک و لذت رسیدن به ارگاسم با همسر خود از دست خواهند داد. خودارضایی دختران با تحریک دستگاه تناسلی خارجی ، که بیشتر رایج است و آسیب زیادی به اندام تناسلی وارد نمی کند شروع شده و ممکن است کم کم به تحریک بخش های داخلی سوق پیدا کند . با این حال هنگام خودارضایی و تحریک قسمتهای داخلی دستگاه تناسلی ، بسته به فشار و ناحیه مورد لمس ، می تواند عوارضی گاها جدی رخ دهد چرا که بسیاری از دختران جوان ، ممکن است هنوز به درک کاملی از عملکرد دستگاه تناسلی و بخش های تشکیل دهنده ناحیه ژنیتال خود نرسیده باشند و در صورت تکرار این عمل ، آسیب به سیستم های داخلی و چه بسا زمینه ی عفونت های ادراری و تناسلی فراهم می گردد . علت این امر کوتاهی مسیر میزراه (لوله انتقال دهنده ادرار از مثانه به خارج از بدن) در دختران است که آلودگی را به سرعت وارد ادرار و بافت اسفنجی مثانه می کند.

خودارضایی دختران با انگشت می تواند باعث ایجاد آسیب و گاها پارگی در پرده بکارت شود هم چنین اگر دختران با کمک یک جسم خارجی خودارضایی کنند یا فشار زیادی روی دهانه واژن وارد کنند ، این می تواند منجر به آسیب های جبران ناپذیری شود. آسیب به پرده بکارت یکی از آسیب هایی است که می تواند در هنگام خودارضایی با جسم خارجی ایجاد شود.

خودارضایی دختران عوارض جانبی زیادی در پی خواهد داشت و اگر به یک امر روزمره و مزمن که از آن به عنوان اعتیاد خودارضایی یاد می کنند تبدیل شود ، خطرناک خواهد بود و مانند هر نوع اعتیاد چرخه ی فیزیولوژیک رشدی یک دختر جوان را از بین می برد. وقتی فردی خودارضایی می کند ، مرحله ای از برانگیختگی جنسی بسیار سریع اتفاق می افتد و بنابر این نیاز عاطفی وی به طور کامل ارضا نمی گردد چرا که جنبه های مهم و احساسی رابطه جنسی مناسب را دریافت نمی کند.

ناسازگاری خانواده و سردی در روابط زناشویی از دیگر عوارضی است که منشأ بسیاری از اختلافات زناشویی است و گاها رابطه را با جدایی و فروپاشی خانواده رو به رو می کند. به این ترتیب ، دختران باعث برانگیختگی جنسی ناموثر می شوند و چه بسا به روش تحریک خاصی عادت کنند که همسر نتواند با آن تطبیق یافته و او را تحریک نماید.

ضعف اراده و دشواری در تصمیم گیری های لازم را به همراه خواهد داشت. در واقع چنین شرایطی از هر دو سمت می تواند خطرناک باشد ، نادیده گرفتن نیاز جنسی که روز به روز ذهن را درگیر کرده و می تواند به مشکلاتی همچون ریزش مو و ناآرامی وی منجر شود و از یک سو ، انجام خودارضایی و دست و پنجه نرم کردن با عذاب وجدان و نگاه های سرزنش گر دیگران.

از آن جا که در هنگام ارگاسم واژن منقبض شده و ترشحاتی از آن خارج می شودو در طول پروسه ارگاسم نیز  ، مقدار مشخصی دوپامین ترشح می شود که با لذت ، شادی و رضایت همراه است ، ممکن است فرد در طول خودارضایی چندان دچار عذاب وجدان و ناراحتی نباشد اما دقیقا پس از ارگاسم و خروج منی ، احساس ناخوشایند گناه ، او را آزار خواهد داد.

از طرفی زنان به دلیل آن که روح خود را بسیار والاتر و منزه تر می دانند ، نسبت به جنس مرد ، درجات بیشتری از احساس گناه پس از خودارضایی را تجربه خواهند کرد.

علاوه بر این عوارض که کاملا منطقی به نظر می رسند ، برخی مضرات جانبی دیگری نیز برای خودارضایی بر شمرده شده است همچون ایجاد مشکلات بینایی و شنوایی ، ایجاد گودی کمر ، مشکلات مفصلی و استخوانی ، زوال عقلی و افسردگی های مزمن و موارد دیگری که هیچ اثبات علمی مشخصی برای آن ها وجود ندارد و گاها ساخته ذهن بشر و تحت تاثیر فاکتور هایی همچون دین و فرهنگ نام برده می شدند.

نکات مهم در مورد خودارضایی دختران و زنان

با وجود دستگاه های تحریک جنسی فراوان ، بسیاری از دختران برای تحریک کلیتوریس از دست خود استفاده می کنند. البته این تحریک کلیتورال نیز به روش های مختلف انجام می شود. خودارضایی دختران فقط با مالیدن کلیتوریس نمی تواند برای او خطر آفرین باشد. همانطور که گفته شد ، آسیب بکارت فقط با ورود یک جسم خارجی به داخل واژن صورت می گیرد و مالش کلیتوریس به تنهایی نمی تواند باعث پارگی آن گردد.

بسیاری از دختران پس از ارگاسم ، خروج منی را تجربه می کنند که این نشانی از ارگاسم کامل است . با این حال ممکن است خودارضایی نهایتا به خروج منی و تحریک کامل منجر نشود که از آن به عنوان ارگاسم ناقص یاد می کنند.

گاها در منی فرد می توان رگه هایی از خون مشاهده کرد و یا دختران از وجود خون در لباس زیر خود پس از خودارضایی شکایت دارند‌.

علت این امر می تواند آسیب های دستگاه تناسلی خارجی باشد و یا تحریکات و انقباضات رحمی به دفع خون منجر شده باشد.

لازم است دقت شود که خودارضایی هر چقدر هم بی ضرر باشد ، چنانچه  نکات بهداشتی در انجام آن رعایت نشود ، ممکن است سبب ایجاد عفونت و در نتیجه عوارض موضعی هم چون زخم های ناحیه ولو ، سوزش و تکرر ادرار و ترشحات عفونی گردد و یا نشاته های عفونت سیستمیک هم چون تب ، التهاب و گر گرفتگی در فرد تظاهر می یابد.

خودارضایی و ادای فریضه نماز و روزه در دختران و زنان

از نگاه دین ، هیچ مجوزی برای انجام خودارضایی وجود ندارد و از هر جهت ، عملی مذموم و حرام شمرده می شود که نه تنها با عذاب های اخروی فراوان همراه است بلکه عوارض فراوانی برای آن شمرده شده است و فرد ملزوم است که تنها از لحاظ ازدواج دائمی و یا موقت به برطف کردن نیاز جنسی خود بپردازد.

بسیاری از علمای دینی ، فرد خودارضا را ، مورد لعن خداوند می دانند و تجاوزگری می دانند که خداوند در آخرت از هم صحبتی با آنان روی برمی گرداند.

از نگاه دین ، خودارضایی همچون رابطه جنسی که به خروج منی می انجامد ، مبطل نماز و روزه است و غسل جنابت پس از آن واجب است.

به علاوه شکستن روزه با خودارضایی بر خلاف رابطه جنسی ، حرام است و قضا بر فرد واجب می گردد.

از دیدگاه دین ، تنها راه پاکی فرد از خودارضایی که در نگاه برخی مراجع گناه کبیره نیز تلقی می شود ، توبه و بازگشت به درگاه الهی است و می توان در این راه از روزه برای تقویت صبر و اراده استفاده کرد.

راههای جلوگیری از خودارضایی دختران

به منظور انجام هر اقدامی ، در وهله اول به اراده و تصمیم قاطع نیاز است و این مسئله برای کنار گذاشتن عملی همچون خود ارضایی اهمیت فزاینده ای پیدا می کند. تلاش برای تقویت اراده یکی از مهمترین مراحل کنار گذاشتن خود ارضایی است.

البته انتظار نمی رود که در قدم اول بتوان خودارضایی را کاملا ترک کرده و به زندکی عادی بازگشت. بهترین راه برای حذف تدریجی این عمل از زندگی روزانه ، کاهش تدریجی تعداد دفعات به حداقل یک بار در هفته و نهایتا یک بار در ماه و در آخر ترک ‌کامل آن است.

پس از عزم و اراده برای کنار گذاشتن خودارضایی ، اولین قدم در این راه اجتناب از دستکاری دستگاه تناسلی است و بهترین راه برای جلوگیری از این امر ، کاهش زمان های تنهایی است. بدین منظور روش های زیر پیشنهاد می شود.

فعالیت های جانبی مختلفی برای خود تنظیم کنید تا زمان های آزاد خود را در طول روز به حداقل برسانید‌. می توانید از کلاس های آموزشی مختلفی همچون آموزش موسیقی ، آموزش خطاطی ، فعالیت های ورزشی و هنری استفاده کنید.

توصیه می شود تا آخر شب ها ، خود را با فعالیت هایی همچون ورزش های کششی سبک ، خواندن کتاب و مطالعه و یا صحبت با یک دوست صمیمی مشعول کرده و پس از خستگی کامل به رخت خواب بروید تا فکر و خیالات خود را که به سادگی می توانند به موضوعات انحرافی متمایل گردند کنترل نمایید و با خوردن نوشیدنی های خواب آور همچون یک لیوان شیر گرم ، خوابی آرام و لذت بخش را تجربه نمایید.

به دختران جوان و مجرد توصیه می شود که از پوشیدن لباس های تنگ و چسبان جلوگیری کنند چرا که می تواند باعث تحریک و تمایل به خودارضایی شود.

از نگاه دین ، یکی از روش های جلوگیری از میل به خودارضایی ، مبادرت بر نماز اول وقت و روزه است که می تواند با تقویت یاد خداوند در ذهن ها به پاکی و جلای روح فرد کمک کرده و او را از خیالات انحرافی باز دارد.