خودارضایی در ماه رمضان (حکم استمنای روزه دار چیست؟)

حکم خود ارضایی در ماه مبارک رمضان

07 اردیبهشت 1400

خواندن این مطلب تنها 3 دقیقه از وقت شما را می گیرد.

ماه مبارک رمضان، فرصتی برای تازه کردن دلهاست،زمانی برای خودسازی و خودشناسی و پرداختن به شناخت صفات الهی و نزدیکی بیشتر به او، شیطان شیطان در بند و دروازه های جهنم بسته است. با بخش دانستنی های مسائل جنسی آی آر سوشیال همراه باشید تا در مورد خودارضایی در ماه رمضان توسط روزه دار بیشتر بدانید.

در این ماه مبارک، روزه گرفتن بر مسلمانان واجب شده است و مسلمانان مکلف اند که در عین رعایت نکاتی برای بهبود کیفیت روزه داری، از تمامی مبطلاتی که روزه را باطل میکند، پرهیز کنند.

یکی از مبطلات روزه،عملِ خودارضایی یا استمناء است. قبلا در مورد حکم خودارضایی به طور مفصل توضیح داده ایم.

علتِ مبطل بودنِ این عمل از چند جهت بررسی میگردد.اول اینکه فعلِ جلق به خودیِ خود حرام دانسته میشود و در اسلام،باز کردن روزه با خوراک یا حتی فعل حرام،تکلیف را باطل میکند و از جهت دوم اینکه قدم اول در روزه داری طهارت و پاکی بدن از نجاسات است که در صورت خروج مایع منی و باقی ماندنِ فرد به حالتِ جنب، روزه وی باطل خواهد شد.

سوم اینکه مقصود از روزه داری،نزدیکی بیشتر عبد به معبود است اما آیا فردی که دائما فکرِ شهوانی در سر دارد و حتی با دیدنِ حیوانی میل به خود ارضایی پیدا میکند، میتواند ذهن خود را به ذکر و یاد خداوند مشغول کند؟

طبقِ روایات ائمه اطهار،فرد خود ارضا جزو افرادی است که در قیامت مورد عنایت و رحمت خدا قرار نخواهد گرفت و برعکس، از عذاب اخروی در امان نخواهد بود.

مطلب پیشنهادی: پرده بکارت (انواع پرده بکارت و علائم پارگی بکارت)

حکم شکستن روزه با استمناء

برابر با احکام اسلام،باطل کردن روزه با استمناء سبب ابطال روزه میشود و کفاره روزه بر فرد واجب خواهد شد.

در حکم فقهای اسلام،ملاعبه با همسر و استمناء توسط او،حرام نیست اما اگر در ساعات روزه داری انجام گیرد و عمدا به خروج منی بیانجامد هم قضا و هم کفاره بر روزه دار واجب است.در این مورد اگر عمدی در کار نباشد و فرد احتمال خروج منی ندهد و سهوا خارج شود،روزه اش صحیح است.

چند دیدگاه مهم در این باره وجود دارد:

فرض اول اینکه فرد در حالت جنب روزه های خود را گرفته است اما همچنان بر جهل خود باقیست و چه از جنب بودنِ خود و چه از اینکه خود ارضایی یکی از مبطلات روزه است،بی خبر است.

طبق حکم،برای شکسته شدن جنابت، یا به غسل جنابت و یا غسل حیض و توبه نیاز است اما حکم فرد جاهل چیست؟ از دیدگاه فقهای بزرگ اسلامی، تکالیف چنین فردی که به سبب ناآگاهی از احکام،صحیح است.

فرض دوم اینکه کسی با آلت خود بازی میکند با آنکه یقین دارد منی از او خارج نمیشود، اما در حینِ استمناء بصورت نا خودآگاه از او منی خارج میشود.در این مورد نیز به دلیل اطمینان فرد به خود،روزه اش صحیح است.

فرض سوم اینکه اگر کسی قصد انزال نداشته باشد اما احتمال دهد که خروج منی ممکن است، قضای روزه بر او واجب میگردد اما کفاره ندارد.

و فرض چهارم اینکه اگر کسی قصد انزال داشته باشد اما در حین ملاعبه با خود،منی خارج نشود،باید روزه ی آن روز را ادامه دهد و قضای روره را نیز به جای آورد اما کفاره بر او واجب نیست.

مطلب پیشنهادی: آیا خودارضایی باعث عفونت می شود؟

و در فرض آخر چنانچه فردی هم قصد خودارضایی داشته باشد و به مبطل بودن آن آگاه باشد و منی نیز خارج شود،هم روزه باطل است و غسل و قضا بر او واجب است و هم باید کفاره بدهد.

آیت الله مکارم شیرازی یکی از مراجع تقلید اسلامی بر این باورند که اگر فردی روزه ی قضا گرفته باشد و بعدازظهر همان روز فراموش کند و جلق کند،روزه اش صحیح است اما در بزرگی گناه او شکی نیست.

همچنین ایشان بیان میکنند که اگر فردی قصد انزال داشته باشد اما نداند که کفاره بر او واجب میشود و با علمِ به حرام بودن، خودارضایی کند، باز هم قضا و کفاره بر او واجب میگردد چرا که علم به کفاره شرط نیست.

کفاره ی احتیاطی برای خودارضایی در ماه رمضان

بنابر وجوب احتیاط، کسی که جاهل به حکمِ جلق است ولی در جهل خود معذور نیست یعنی احتمال میدهد که خودارضایی روزه اش را باطل میکند اما مطمئن نیست و با این حال خودارضایی میکند روزه اش باطل است، قضای روزه را باید به جا آورد و کفاره نیز بر او واجب است.

کفاره ی احتیاط بدین شکل است باید به شصت فقیر طعام دهد به اندازه ی یک مد یعنی ۷۵۰ گرم آرد یا گندم یا نان و امثالهم.

چنانچه این فرد قضای روزه را یکسال عقب بیندازد یعنی قضای روزه اش به ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر روز علاوه بر قضای روزه ی همان روز، همان مقدار غذا به فقیر بدهد.