احکام

منظور از بول و غائط چیست و با چه چیزهایی پاک می شود؟

تطهیر مخرج بول و غائط (ادرار و مدفوع) با آب

معنی کلمه بول و غائط چیست؟

منظور از بول و غائط همان ادرار و مدفوع موجودات زنده می باشد.

احکام بول و غائط

بول و غائط انسان و هر حیوان حرام‌گوشتی که خون جهنده دارد (یعنی اگر رگ آن را ببرند، خون از آن جستن می‌کند) نجس است. و بنابر احتیاط از بول و غائط حیوان حرام‌گوشتی که خون جهنده ندارد در صورتی که عُسر و حرَج لازم نمی‌آید اجتناب نمایند. ولی فضله حیوانات کوچک مثل پشه و مگس که گوشت ندارند پاک است. همچنین فضله پرندگان حرام‌گوشت نجس است و فضله خفاش بنابر احتیاط نجس است.

بول و غائط حیوان نجاست‌خوار که عادت به خوردنِ فقط نجاست انسان بدون اختلاط به چیز دیگری، پیدا کرده، تا زمانی که استبراء نشده است نجس است. و نیز حیوانی که انسان آن را وَطْی کرده، یعنی با آن نزدیکی نموده، و گوسفندی که گوشت آن از خوردن شیر خوک روئیده شده است، ممکن است ملحق به نجاست‌خوار باشد.

محل بول و غائط با چه چیزهایی پاک می شود؟

در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاک می شود. اول: آنکه با غائط، نجاست دیگرى مثل خون بیرون آمده باشد. دوم: آنکه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسیده باشد. سوم: آنکه اطراف مخرج بیشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد. و در غیر این سه صورت مى‏شود مخرج را با آب شست و یا به دستورى که بعدا گفته مى‏شود با پارچه ‏و سنگ و مانند اینها پاک کرد، اگر چه شستن با آب بهتر است.

مخرج بول با غیر آب پاک نمى‏شود، و مردها اگر بعد از برطرف شدن بول یک مرتبه بشویند کافى است، ولى زنها و همچنین کسانى که بولشان از غیر مجراى طبیعى مى‏آید، احتیاط واجب آن است که دو مرتبه بشویند.

اگر مخرج غائط را با آب بشویند، باید چیزى از غائط در آن نماند، ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد. و اگر در دفعه اول طورى شسته شود که ذره‏اى از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نیست.

هرگاه با سنگ و کلوخ و مانند اینها غائط را از مخرج برطرف کنند، اگر چه پاک شدنش محل تامل است، ولى نماز خواندن مانعى ندارد، و چنانچه چیزى هم به آن برسد نجس نمى‏شود، و ذره ‏هاى کوچک و لزوجت محل اشکال ندارد.

لازم نیست با سه سنگ یا سه پارچه مخرج را پاک کنند بلکه با اطراف یک سنگ یا یک پارچه هم کافى است، بلکه اگر با یک مرتبه هم غائط برطرف شد، کفایت مى‏کند. ولى با استخوان و سرگین و یا چیزهایى که احترام آنها لازم است، مانند کاغذى که اسم خدا بر آن نوشته، اگر پاک کند محل را، نماز نمى ‏تواند بخواند.

اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه، اگر چه همیشه بعد از بول یا غائط فورا تطهیر مى‏کرده، باید خود را تطهیر نماید.

اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز مخرج را تطهیر کرده یا نه، نمازى که خوانده صحیح است، ولى براى نمازهاى بعد باید تطهیر کند.

مطالب با موضوع مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست + شانزده =