داروی تریامسینولون triamcinolone برای چیست؟
داروی تریامسینولون از دسته دارویی گلوکوکورتیکوئیدها یا ضد التهاب ها می باشد.
این دارو در دوزهای 40mg/ml یافت می شود.
تریامسینولون از نظر طبقه بندی حاملگی (Pregnancy Drugs Category) در دسته C قرار دارد. این بدان معناست که با وجود برخی عوارض جانبی این دارو بر رشد و نمو جنین در طول سه ماهه اول حاملگی ، مصرف آن در زمان بارداری مادران با مشورت پزشک بلامانع است. چرا که سودآوری و منفعت آن از عوارض و تراتوژنیسیته آن بیشتر است.
عملکرد این دارو به صورتی است که با کاهش یا سرکوب سیستم ایمنی ، پاسخ بافتی به التهاب را کاهش داده و از پاسخ التهابی گسترده در بدن جلوگیری می کند.
این دارو به عنوان عامل ضد التهاب در بیماری های سیستم ایمنی کاربرد دارد. از جمله این بیماری ها می توان به بیماری آسم ، اگزما ، آرتریت خودایمنی ، پسوریازیس ، لوپوس ، ام اس (مالتیپل اسکولوروزیس) و سایر بیماری های اتوایمیون اشاره کرد.
با آن که داروی تریامسینولون از داروهای تقریبا ایمن به شمار می رود ، از جمله کنتراندیکاسیون ها یا موارد منع مصرف این دارو می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در صورت حساسیت مفرط به گلوکوکورتیکوئید ها ، به تجویز پزشک داروی دیگری جایگزین گردد.
در عفونت های کنترل نشده ، این دارو می تواند با کاهش سیستم ایمنی ، احتمال گسترش عفونت و درگیری ارگان های حیاتی تر (مانند عفونت بخش داخلی قلب در بیماری اندوکاردیت) را افزایش دهد.
فراموش نکنید که در صورت استفاده از این دارو ، تزریق هر گونه واکسن بایستی با مشورت پزشک صورت گیرد. چرا که تزریق واکسن های زنده ویروسی مانند آنفولانزا ، در فردی که از داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کند ، خاصیت پاتوژنیسیته یا بیماری زایی به همراه دارد.
از آن جا که مصرف داروهای آنتی ایمیون یا سرکوب کننده سیستم ایمنی ، به خصوص در مصرف طولانی مدت ، می تواند سلامت کلیه ها را تهدید نماید ، در صورت هر گونه اختلال کلیوی ترجیحا داروی دیگری جایگزین گردد.
داروی تریامسینولون از نظر عملکرد و سودآوری دارویی در سطح بالایی قرار دارد و گاها به عنوان مکمل با سایر دارو های سیستم ایمنی مورد استفاده قرار می گیرد. عوارض جانبی این دارو ندرتا در طی مصرف کوتاه مدت گزارش شده است . با این حال در طی مصرف طولانی مدت ، ممکن است برخی عوارض جانبی در بیمار مشاهده شود. از جمله عوارض جانبی (side effect) این دارو می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1.به طور کل مصرف هر گونه داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی می تواند با کاهش پاسخ بافتی به ضعف عضلانی منجر شود. در این میان برخی منابع ، کاهش توده عضلانی و آتروفی های موضعی تا گسترده در یک یا چند عضله را گزارش نموده است.
2.از آن جا که این دارو و سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ، می تواند عملکرد مغز استخوان را تحت تاثیر قرار دهد ، پوکی استخوان (استئوپرز) در بزرگسالان به خصوص بانوان یائسته و تاخیر در رشد سیستم اسکلتی در کودکان از عوارض جانبی این دارو محسوب می گردد.
3.مواردی از افزایش ناگهانی فشار خون به خصوص در طی مصرف طولانی مدت ، در بیماران سالمند و بیماران قلبی حاد گزارش شده است.
لازم است تا نکات زیر را به عنوان مراقبت های پرستاری (nursing care) در طی مصرف این دارو جدی بگیرید:
1.از آن جا که این دارو علی الخصوص در طی مصرف طولانی مدت می تواند آثاری از افزایش فشار خون را در بیماران بر جای بگذارد ، بهتر است کنترل فشار خون به صورت روزانه و یا دست کم به صورت هفتگی صورت گیرد تا شانس مشکلات قلب و عروقی در بیمار به حداقل برسد.
2.چنانچه بیماران نسبت به مصرف مکمل های ویتامینی محدودیتی ندارند ، لازم است تا مکمل های کلسیمی و ویتامین D برای حفظ ساختار استخوانی و پیشگیری از پوکی استخوان ، طبق تجویز پزشک صورت گیرد.
3.هر گونه تورم و ادم در صورت ، پاها و مچ بیمار در طی دوره درمان با این دارو بایستی سریعا به پزشک گزارش گردد.
4.مصرف تریامسینولون و سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در بیمارانی که از امراض زمینه ای مانند بیماری قلبی یا دیابت رنج می برند ، بایستی با نظارت کامل پزشک صورت گیرد.
5.به دلیل ضعف سیستم ایمنی در طی استفاده از این دارو ، لازم است تا بسمار از هر گونه تروما و عفونت که به نحوی سیستم ایمنی را تهدید می کند جلوگیری نماید.
6.در صورت الزام به بستری بیماری که از داروهای ضد سیستم ایمنی استفاده می کند ، لازم است تا از ایجاد عفونت های بیمارستانی مانند عفونت ادراری یا تنفسی در بیمار جلوگیری شود.
7.در مادران باردار به خصوص در سه ماهه اول دارویی ، لازم است تا مصرف این دارو با مشورت پزشک صورت گیرد تا از هر گونه اثر جانبی منفی بر جنین جلوگیری به عمل آید.
برای نگهداری و مصرف مناسب ، این دارو را دور از تابش مستقیم نور خورشید و در دمای 15_30 درجه سانتی گراد نگهداری نمایید.
