دانستنی ها و مسائل جنسی

آیا خودارضایی گناه کبیره و حرام است؟

خودارضایی را می توان به عنوان کسب لذت جنسی  فردی و رسیدن به ارگاسم توسط ابزار یا اعضای خود فرد دانست. به طوری که فرد با خودش کاری می کند تا مایع منی از او خارج شود و دچار انزال شود. خودارضایی در واقع راهی انحرافی برای ارضای میل جنسی است و نه تنها باعث آسیب های گاها جبران ناپذیر جسمی می شود بلکه فرد را در معرض آسیب های روحی و روانی جدی قرار می دهد. قبلا در مورد حکم خودارضایی توضیحات کاملی را ارائه کرده ایم. در این نوشته قصد داریم به این موضوع بپردازیم که آیا خودارضایی گناه کبیره و حرام است؟

نکته نظر مراجع تقلید شیعه در مورد خودارضایی

آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به مردی که از او در مورد ممنوعیت استمناء پرسید ، پاسخ داد: “خودارضایی و خودارضایی عملی است که در آن مرد با خود کار می کند تا شهوت خود را برانگیزد و منی از او خارج می شود. خودارضایی یکی از اعمال حرام و گناهان کبیره که عواقب ناخواسته ای در دنیا و آخرت برای کسانی که آن را مرتکب می شوند ، دارد.بنابراین لازم است فرد خودارضاء توبه کند و از خدا طلب بخشش کند. اگر او واقعاً توبه کند و تصمیم بگیرد این عمل زشت را متوقف کند ، خداوند او را خواهد بخشید که او بر بندگان خود بسیار مهربان است.

همچنین اشاره میکنیم که در حرام بودنِ خودارضایی فرقی بین زن و مرد نمیباشد.

با نظر به اینکه که اگر شخصی که استمناء انجام می دهد، قبح و گناه بودن آن را درک نکند، هیچ گاه از آن دست نمیکشد و اگر توبه کند دوباره توبه اش را میشکند.در این راستا فقهای شیعه دائما بر قبح و حرام بودن و چه بسا کبیره بودن این گناه تاکید کرده اند و توبه ی واقعی را راهی برای بخشایش معرفی نموده اند

در چه صورت استمناء جایز است؟

به طور کلی ، خودارضایی عملی است که از نظر علمی و مذهبی به بدن آسیب می رساند و باورهای شما را تضعیف می کند. این ایده که فردی بدلیل فراهم نبودن شرایط ازدواج و یا رفع شهوت به خودارضایی دست بزند ، کاملاً پوچ و اشتباه است. متأسفانه برخی هنوز تصور می کنند که نظر مقامات در مورد خودارضایی متفاوت است ، بنابراین در راهِ پیدا کردن مرجع تقلیدی که خودارضایی را منع نکند، زمان زیادی را صرف می کنند. این دوستان باید بدانند که از نظر همه علمای شیعه بجز در مواردی اندک ، خودارضایی یکی از گناهان کبیره است و هیچ کدام از بزرگان فتوای مثبتی برای این عمل صادر نشده است.

از استثنائات این امر،فتوای مراجعی همچون آیت الله لنکرانی است که معتقدند الزامات پزشکی همچون آزمایش گرفتن اسپرم قبل از ازدواج، چنانچه راه دیگری برای اینکار نباشد، خودارضایی را جایز میکند.

همچنین مواردی از جمله انزال در خواب و زمانی که فرد بدون قصد انزال شود نیز حرام شمرده نمیشود اما چنانچه با قصد و غرض صورت گیرد حکم حرام دارد.

چرا خودارضایی گناه کبیره است؟

وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ

“با دست خویش خود را به هلاکت نیندازید”

قرآن کریم انسان را از هر گونه آسیب زدن به خود منع نموده است.چنانچه آسیب زدن به خود و خودکشی از گناهان کبیره است.

یکی از مواردی که حرام بودن و چه بسا کبیره بودن خودارضایی را تایید میکند،مضرات فراوان این کار بر بدن انسان است.عوارض جسمی و روانیِ فراوانی که گاه جبران ناپذیر است.

مضرات جسمی آن همچون کاهش قوه ی بینایی و شنوایی، اختلال دستگاه تناسلی و غدد جنسی ،مشکلات ادراری و عفونت

همچنین مشکلات روانی حاصل از جلق و اعتیاد به آن شامل زوال عقل، تیک های عصبی، افسردگی و دوری از اجتماع

خودارضایی علاوه بر مشکلات جسمی و روحی باعث بن بست اجتماعی افراد می شود. یعنی فرد به جایی می رسد که احساس میکنند در جامعه هیچ جایگاهی ندارند و به انزوا کشیده میشوند چنانکه مواردی از جمله ازدواج نیز برای آنان دشوار می شود.

علاوه بر این عذاب های اخروی فراوانی برای فرد خودارضا بر شمرده شده است که از جمله ی آن میتوان به حدیث امام صادق علیه اسلام اشاره کرد که فرموده اند “در روز قیامت، خداوند با فرد خودارضا سخن نمیگوید” “برای افراد خود ارضاء در آن روز عذابی دردناک است”

مواردی که خودارضایی تلقی می شوند

اعمالی وجود دارد که ذاتا خودارضایی تلقی نمیشوند اما طبق دیدگاه مراجع،حکم استمناء دارند از جمله مواردی که به آن اشاره میکنیم:

  • خروج منی پس از صحبت تلفنی و تحریک حتی با همسر.
  • خودارضایی خیالی که رایج ترین نوع خودارضایی در بین جوانان است.
  • خودارضایی برای فرار از زنا و رابطه جنسی با نامحرم.
  • خودارضایی با یا بدون رضایت همسر در هر دو مورد ممنوع است.

در پایان اشاره میکنیم که طبق توصیه آیات و روایات مرجع اسلامی، تا زمانی که فرد بر خودارضایی پافشاری کند و آن را گناه نداند و کاملا از کرده ی خود پشیمان نباشد، عمیقا از کرده ی خود توبه نخواهد کرد و اگر توبه کند امکان شکست توبه و روی آوردن مجدد به آن وجود دارد. و چه بسا کوچک شمردن و تکرار گناه و پافشاری برآن از خودِ گناه جرم بزرگتری دارد.

مطالب با موضوع مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفت − دو =